بررسی موانع سرمایه گذاری خصوصی در ورزش استان آذربایجان شرقی

ورزش در دنیای صنعتی از عوامل موثر بر بهره وری ملی هر کشور بشمار آمده و بر رونق اقتصادی کشورها اثر گذار است. توسعه ی ورزش و دستاوردهای اقتصادی آن در عرصه های مختلف، موجب پیدایش صنعت ورزش شده است. از جمله اثرات مستقیم و غیر مستقیم ورزش می توان به مواردی هم چون مشارکت در ورزش و تأثیر بر هزینه خانوار، صادرات و وادرات، اشتغال جذب گردشگر و حامیان مالی، ایجاد اماکن و تسهیلات، پوشش رسانه ای، ارتقای سلامت و کاهش هزینه های درمانی اشاره کرد. هم چنین سرمایه گذاری های ورزشی از جمله اثرات مهم مستقیم اقتصادی صنعت ورزش به شمار می آیند. به دنبال سرمایه گذاری در ورزش میزان اشتغال مستقیم و غیرمستقیم نیز افزایش می یابد و در کنار آن امکان جذب درآمد از طریق برگزاری مسابقات بین المللی، جذب گردشگران و سطح سلامت و بهداشت جسمی و روانی جامعه افزایش می یابد. میزان سرمایه گذاری دولت در بخش ورزش، متناسب با رشد جمعیت جامعه و متقاضیان ورزش نیست و چنان چه همین روند در آینده ادامه یابد، میزان کمبود ها بیشتر آشکار می شود. یک راه حل برای این مساله سرمایه گذاری بخش خصوصی در این زمینه می باشد که از این طریق از منابع و امکانات موجود بهره برداری کارآمدتری به عمل آید، کارایی فعالیت ها گسترش پیدا کند، تجهیز منابع مالی افزایش یابد، درآمدزایی می باشددولت افزایش یافته و موجبات ارتقا و کارایی و رشد اقتصادی فراهم شود. با توجه به تاثیر انکارناپذیر ورزش خصوصی در توسعه همه جانبه ورزش و توسعه اشتغال زایی درکشور انجام تحقیقاتی که به بررسی و توصیف موانع و مشکلات مربوط به ورزش خصوصی می پردازد، ضروری به نظر می رسد. تحقیق حاضر هم با توجه به ضرورت ذکر شده، به بررسی موانع و مشکلات سرمایه گذاری در ورزش از دیدگاه مالکان باشگاه ها و موسسات خصوصی در استان آذربایجان شرقی می پردازد. روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی است که با استفاده از پرسشنامه ی محقق ساخته با روایی قابل قبول و اعتبار 91/0 درصد انجام شد. جامعه ی آماری این تحقیق را موسسان باشگاه های ورزشی بدن سازی و ایروبیک، رزمی، ژیمناستیک، بیلیارد، سالن های ورزشی و استخرهای خصوصی استان آذربایجان شرقی که 310 نفر می باشند، تشکیل می دهد و طبق جدول مورگان 172 نفر به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های هم بستگی اسپیرمن و تحلیل واریانس فریدمن در سطح 0.05% ?= استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه ی منفی و معنی داری بین موانع مربوط به امور بانکی (38/0- = r و 041/0=p) و موانع استفاده از ظرفیت های بالقوه (26/0- = r و 05/0=p) با میزان سرمایه گذاری ورزشی خصوصی در استان آذربایجان شرقی وجود دارد. هم چنین، به غیر از بخش موانع مربوط به امور بیمه ای، تفاوت معنی داری بین اولویت موانع مختلف از دیدگاه صاحبان سرمایه وجود دارد و سرمایه گذاران عواملی مانند بروکراسی پیچیده ی اداری و کاغذ بازی های گسترده و وجود قوانین غیر ضروری و دست و پا گیر، اخذ وثائق و ضمانت های سنگین، طولانی بودن مدت زمان بین درخواست وام تا تصویب آن، بالا بودن نرخ سود وام های اعطایی و سختگیری بانک ها در بررسی توجیه اقتصادی و مالی طرح ها، کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش و کمبود تقاضا به دلیل قدرت خرید پائین مردم را به عنوان موانع بر سر راه سرمایه گذاری در ورزش استان عنوان کردند. لذا با کاهش موانع مربوط به امور اقتصادی و بانکی به عنوان مهم ترین مانع عنوان شده و استفاده از ظرفیت های بالقوه می توان بر میزان سرمایه گذاری خصوصی در ورزش استان آذربایجان شرقی افزود.